Pavones, bekend onder de surfers voor de langste linkse golf ter wereld!

Het verhaal gaat dat de geoefende surfer de golf kan berijden gedurende 3 minuten en dat die zo dicht langs de bar 'Esquina del mar' passeert, dat een pintje aannemen bij wijze van spreken, mogelijk zou zijn.

Van Golfito namen we de bus naar Pavones: een 3 uur durende rit over 1 van de slechtste wegen van Costa Rica (zoals vermeld in de Lonely Planet). In een afgedankte oude Amerikaanse schoolbus was de rit helemaal niet comfortabel.

Pavones telt 1 kruidenier en 3 eetplaatsen, that's it. Als je geen surfer bent, heb je er dan ook helemaal niets verloren. Dit is het meest godverlaten dorpje waar we ooit geweest zijn.

In het seizoen is het er volop surf maar nu waren de golven niet optimaal en valt er dus ook helemaal niets te beleven. Maar we zijn er toch geweest!

Na 1 dag Pavones trekken we terug naar San Jose om even te genieten van wat luxe, zijnde een warme douche, een goed bed, een laundry service en beschaving!

Eens terug op krachten, gaan we naar Puerto Viejo de Talamanco, op zoek naar rastafari-sfeer!

Puerto Viejo de Talamanca is een klein dorpje aan de Caraïbische kust. De invloeden van Jamaica zijn duidelijk zichtbaar: dreadlocks, reggae, Bob Marley, rastakleuren, ... Een toffe, relaxte, laid-back sfeer.

Helaas heeft het klimaat aan de Caraïbische kant een nogal grillig karakter. Men weet nooit hoe een dag er zal uitzien.

De eerste dag hebben we Puerto Viejo verkend tussen de regenbuien door. Het dorpje telt 1 hoofdstraat die 13km verder stopt in Manzanillo.

De tweede dag hadden we meer geluk met het weer: een lekker zonnetje. We huurden een fiets om de kuststrook van Puerto Viejo tot Manzanillo af te rijden: Playa Cocles, Playa Chiquita, Playa Uvita en uiteindelijk Manzanillo. Het zijn allemaal nogal verlaten stranden waar weinig of geen volk te bespeuren valt en dat maakt het zo speciaal. Even 'zen' op het strand en dan de fiets op naar het volgende. De kustlijn is ruw, woest maar prachtig!

De bekende Salsa Brava break is een golf die breekt op een rif in het centrum van Puerto Viejo. Enkel voor de heel ervaren surfers. Na onze lange fietstocht rustten we daar even uit en keken we, met een Imperial in de hand, naar de surfers die de golven trotseerden.... tot het opnieuw begon te regenen. Maar dat kon de sfeer niet verpesten want in Puerto Viejo valt er altijd wel iets te beleven.

Elke avond is er wel een live-band die voor sfeer zorgt: van een professionele reggae-band tot een oude Amerikaanse hippie die daar is blijven hangen en een rock-bandje heeft opgericht.

De derde dag was nog even chillen op Playa Negra, een strand waarvan het zand echt volledig zwart is, heel mooi! De namiddag zorgde opnieuw voor regen die we hebben verdrongen door gitaar te spelen met onze 2 Canadese buren. Nadien genoten we van een organische koffie bij 'Caribeans'. Ze branden koffiebonen en maken zelf chocolade: 80% cacao, heerlijk!

In Puerto Viejo wilden we gerust nog even blijven maar de tijd roept! Daarom trekken we verder door naar Bocas del toro, Panama. Naar het schijnt een prachtige eilandengroep op ongeveer 100km van Puerto Viejo. Weliswaar ook aan de grillige Caraïbische kant maar we nemen het risico. Een T-shirt met het opschrift 'Sunny Caribean, my ass' is voor ons nu wel duidelijk! ;-)

Pura Vida!

Greetz

Rik en Dorine