Op 7 april namen we onze voorlaatste vlucht in de wereldreis-reeks naar Bangkok, Thailand.

Bangkok kan ook gerust 'the city that never sleeps' genoemd worden en dan vooral de straten rond Khao San Road. Dit is dé backpackersstraat bij uitstek en supergezellig: kraampjes, restaurantjes, bars,... en niet te vergeten: ping pong shows en ladyboys. Gelukkig zaten wij aan de juiste kant van ons hotel zodat we optimaal van de nodige nachtrust konden genieten.

Onze verkenningstocht startte bij het koninklijk paleis: Wat Phra Kaew en Grand Palace, een must-see als je in Bangkok bent. Wat een weelde. Het is een verzameling van verschillende gebouwen en tempels allen ommuurd. Ze zijn perfect onderhouden en de prachtige kleuren (goud, zilver, rood, groen, geel,...) , buddhabeelden, ... blinken al van ver. Ook de duizenden belletjes aan de gebouwen hoor je gezellig rinkelen. Indrukwekkend! Je zou er een hele dag kunnen vertoeven maar de hitte beslist daar anders over. Het was gemakkelijk tussen de 35 en 40 graden en even alles tot in de details verkennen is dan heel lastig. Hoewel, nog een extratempel niet konontbreken. We bezochtenook Wat Pho,de tempel met de meeste buddhabeelden waar ook een reclining buddha ligt van 40m lang. Super!

De dag sloten we af met een goede cocktail, Thailand is echt genieten!

9 april gingen we onze vriend Fille ophalen aan de luchthaven. Hij komt ons een maandje vergezellen hier in Thailand. Het was echt leuk iemand van het thuisfront terug te zien en te kunnen bijpraten. Samen met hem, bezochten we nog een tempel nl Wat Arun, bekend om zijn hoge toren in Khmer-stijl, 'genoten' van een rit in de overvolle watertaxi op de Chao Praya Express en dan een fris Chang-pintje als afsluiter.

We zijn net op tijd vertrokken uit Bangkok gezien de stijgende politieke spanning. Op zaterdag namen we de nachtbus naar Chiang Mai en we hoorden dat die avond de betogingen van de red shirts uit de hand zijn gelopen en er zelfs enkele doden zijn gevallen. Zelf hebben we weinig hinder ondervonden van die betogingen hoewel hun aanwezigheid wel duidelijk te merken was.

Chiang Mai ligt in het noorden van Thailand en ook daar was het broeierig heet. Gelukkig werden we constant afgekoeld door het water op straat. Het was namelijk Songkran festival in Thailand (Thais Nieuwjaar) en dat wordt in Chiang Mai uitbundig gevierd. De initiële betekenis is dat de mensen worden gezegend met een beetje water voor geluk in het nieuwe jaar. Ondertussen is de traditie dat elke voorbijganger wordt aangevallen met een waterpistool en zelfs met emmers met ijswater! Iedereen liep er kletsnat rond met een emmer in de aanslag. Gelukkig is het er warm en hebben we enorm genoten. Op zo'n momenten kan je merken hoe snel de kindertijd van al die mensen terug bovenkomt. Echt leuk!

Tussen de emmers water en de waterpistolen door deden we een kookcursus. We leerden hoe de typische Thaise gerechten te maken, van grenzen verleggen gesproken ;-) We kunnen niet wachten om onze nieuwe skills thuis te laten beoordelen: groene curry, kokosnootsoep met kip, noodles, spring rolls,... Dit zijn geen geheimen meer voor ons.

En die dag sloten we af met een ander bekend aspect van Thailand nl. een Thaise boksmatch. Wel indrukwekkend om te zien hoe iedere bokser voor hij begint een ritueel doet voor geluk. Bij de hoofdmatch heeft dit de Thaise bokser echter niet veel opgeleverd.1 secondena het startsein lag hij al knock-out tegen de grond!

De laatste dag in Chiang Mai gingen we een dag de bergen in naar het natuurpark Doi Inthanon. Onze privé-chauffeur bracht ons zonder problemen naar het hoogste punt van Thailand, enkele mooie watervallen en uiteraard, 2 prachtige tempels in de bergen. Hoewel het ook een toeristisch park is, merk je daar toch wat meer van het echte Thailand. We namen ook de plaatselijke bus terug richting centrum van Chiang Mai. Op zo'n momenten voel je je een echte reiziger tussen de plaatselijke bevolking. We overleefden nog enkele emmers water en trokken dan verder naar Phuket met het vliegtuig. Fille leerde ons immers het begrip van 'flashpacken',nl. rondtrekken met iets meer luxe.

Phuket is dé bestemming van de valiestoeristen die dan verblijven in Patong. Dus hebben we deze streek mooi vermeden en hebben we gelogeerd in een huisje op het strand van Hat Nai Yang. Wat een rust daar, nauwelijks toeristen.

De volgende dag huurden we een brommertje en gingen we het eiland verkennen: Surin Beach, Bang Thao Beach,... Onderweg hielden we verschillende stops aan prachtige uitzichtpunten. Dat is zeker de moeite als je in Phuket verblijft, je komt op plaatsen die anders onbekend voor je blijven.

We reden ook naar de top van de bergen, naar de big buddha van Phuket. Deze zijn ze blijkbaar nog aan het bouwen. Het beeld stond er al en werd al een groot deel bedekt met marmeren tegels maar helaas stonden er overal stellingen en was het zicht niet zo mooi. Wel had je een super uitzicht over het land en de zee!

Die dag hebben we heel wat kilometers gereden, veel meer dan initieel bedoeld en op de terugweg hielden we toch halt in Patong. Hoe kan je Phuket nu verlaten zonder de ladyboys en de verschillende bars en clubs te hebben gezien! We genoten er eerst van een heerlijke steak met champignonsaus en frieten (Amai, wat missen wij dit!) en deden er daarna een korte wandeling. We keken met grote ogen en waren onder de indruk. Hoe kan zo'n prachtige streek omgetoverd worden tot hét uitgaansparadijs bij uitstek. Ook discussieerden we over enkele vrouwen, of het nu al dan niet een man was. Die Thaise mensen zijn daar echt goed in! Het verschil is bij sommigen echt niet te merken!

Van Patong naar ons huisje op het strand was verder dan verwacht. Na heel wat kilometers kwamen we 'thuis' en genoten we van een verdiende nachtrust. De dag nadien trokken we namelijk verder richting Ko Phi Phi.

Greetz

Rik en Dorine