The Catlins liggen in het zuiden van het zuid eiland en is bekend, zoals vele plaatsen in Nieuw-
Zeeland, om zijn natuur, regenwoud, ruwe kustlijn en vooral verschillende watervallen.

Onze eerste stop was 'Nugget Point'. Dat is het verste punt van het zuid eiland in de richting van Antarctica. We deden er een korte wandeling naar de vuurtoren langs een paadje over de rug van een rots. Wat een mooi uitzicht! Het water kletst er tegen een enorme snelheid en met heel wat lawaai tegen de rotsen. Je wordt er echt stil van en beseft dat de natuur toch wel machtig is! Ook konden we een hele kolonie zeehonden en zeeleeuwen zien beneden aan de rotskant. Het 'wildlife-spotten' verveelt toch nooit hoor! We zijn zelfs opnieuw een 'viewingspot' gaan opzoeken om de yellow-eyed pinguins nogmaals te kunnen bewonderen. Deze keer zagen we er zeker 8 uit de zee komen. Echt komisch hoe die zich voortbewegen en zelfs over de rotsen springen.

Een volgende stop was Jack's Blowhole. Een klif van 45m diep in het midden van de velden waar de zee, onder de grond door, landinwaarts stroomt. Als de zee er wat hevig is, kletst het water tot heel hoog omhoog. Opnieuw een moment om stil van te worden!

In The Catlins hebben we ook enkele watervallen gezien: purakaunui falls, matai falls, horseshoe falls,... De ene al wat mooier en indrukwekkender dat de andere.

Na The Catlins trokken we richting hét bekendste punt van het zuid eiland van Nieuw-Zeeland nl. Milford Sound. Milford Sound ligt in het ZW, meer bepaald in fjordland. Dit zijn de meest gefotografeerde fjorden in Nieuw-Zeeland en kan je op elke postkaart terugvinden. We kwamen er 's avonds toe en maakten een avondwandeling langs een deel van het meer. Het was er bewolkt en we waren eerlijk gezegd niet zo enthousiast als de meesten die ons over Milford Sound vertelden. Maar de dag nadien was het stralend weer en deden we een boottocht langs de fjorden. Dat was fantastisch: het meer is er ongeveer 400m diep en de fjorden steken er met meer dan 1000m bovenuit. Mitre peak is de bekendste en is 1600m hoog. Er zijn 3 permanente watervallen en bij regenweer zijn er nog bijkomende semi-permanente watervallen die voor extra mystiek zorgen.

Na het Milford avontuur trokken we richting Queenstown, 1 van de steden van Nieuw-Zeeland bekend om de extreme sporten zoals skydiven, bungee springen, ... We gingen een kijkje nemen bij AJ Hacket, de meest bekende en ook het eerste bedrijf dat bungeespringen introduceerde in Nieuw-Zeeland. De setting was prachtig. Ze sprongen van een brug van 45m en er was de keuze om al dan niet met het hoofd in het water terecht te komen. In het helderblauwe water van de Jetover River. Crazy New-Zealanders! Wij keken geamuseerd toe maar hebben hiervoor toch gepast.

Het centrum van Queenstown is best gezellig. Met het goede weer lagen de mensen op het grasplein, te genieten van de zon en van een plaatselijke bandje die zorgde voor wat entertainment! Genieten!

Na 1 dag ruilden we de stadssfeer weer in voor natuur en trokken we naar Fox Glacier. 1 van de twee bekendste gletsjers op Nieuw-Zeeland. De andere is Frans Josef Glacier. We besloten om een begeleide tocht naar en op de gletsjer te ondernemen. Na een steile klim in het regenwoud, kwamen we op de gletsjer terecht. Maar niet zomaar: we moesten spikes ('crampons') onder de schoenen binden en kregen een stick als extra houvast om geen slippertjes te maken op het ijs. Het pakijs is 100m hoog en begon 13km hogerop. Dat is nogal wat! Ook hier prachtige uitzichten op de vallei. Momenteel is de Fox gletsjer aan het smelten maar dat betekent niet dat dit binnen enkele jaren nog steeds zo is. Door het smelten van het ijs hebben de wanden van de vallei geen 'houvast' meer en komen er geregeld rotsblokken naar beneden met de grootte van een wagen! We moesten toch even opletten als we in de gletsjervallei wandelden.

De laatste stop op het zuid eiland was Marlborough Sounds, bekend om de Sauvignon Blanc wijnen! En daar hebben we ten volle van genoten. We gingen er op wijnproeftoer en gingen op bezoek bij verschillende wijnhuizen: GroveMill, Bauldevines en N°1. Deze laatste was de enige champagne in de streek. Ze gebruikten Franse apparatuur en dezelfde technieken als in de champagnestreek. En eerlijk gezegd, het smaakte heerlijk! Uiteindelijk kozen wij voor een fles
Chardonnay van Bauldevines en dronken we deze, bij een heerlijke zelfgemaakte pasta, om te toosten op het einde van ons avontuur op het zuid eiland.

De volgende dag namen we de ferry vanuit Picton naar Wellington om daar nog een weekje het noord eiland te verkennen.

Sweet as...

Rik en Dorine