G'day mates,

Bij deze kunnen we zeggen dat we de cycloon, 'Ului', goed hebben overleefd!

De avond van de cycloon hebben we, bij een 10-tal Nederlanders, een 'cyclone-party' in de kamer gehouden. Super! Toffe mensen allemaal. Op dat moment was het nog plezant, zelfs een douche nemen buiten in de gietende regen deed ons nog lachen. Het regende en waaide enorm maar van een echte cycloon was er toen nog niet echt iets te zien. Ook genoten we van een goede nachtrust en hebben we niet veel gemerkt van de enorme hoeveelheid water en sterke winden die Airlie Beach teisterden. De schade was pas zichtbaar de volgende ochtend. Wat een ravage! Bomen uit de grond gerukt, overal takken afgewaaid, verkeersborden die het begeven hadden tot verschillende zeilboten die tegen de rotsen stuk waren geslaan. Bovendien was ook de electriciteit weggevallen en zat het hele dorp zonder stroom. En dan een scenario als in de films: de stroompanne duurde 2 dagen, supermarkten moesten hun diepvriesproducten weggooien wegens ontdooid, de containers met ontdooide producten werden geplunderd door backpackers die geen voorraad hadden ingeslaan. De enige supermarkt die, met behulp van een generator, open was, lag een eind verderop. Bij aankomst had ook die generator het begeven. In een ander dorp was nog een supermarkt waar de rekken bijna volledig leeg waren. Wat moet de tijd van de oorlog wreed geweest zijn! Heel veel backpackers verlieten Airlie Beach en er was bovendien geen enkele bus die Airlie Beach aandeed als bestemming. Net een dorp afgesneden van de beschaving...

Wij hadden besloten om in Airlie Beach de problemen 'uit te zitten' aangezien onze zeiltrip naar de Whitsunday Islands van daaruit vertrok. Na enkele dagen werden de zeilboten weer uit de haven gehaald, was er terug electriciteit en kwam het normale leven geleidelijk aan terug op gang. Wat een belevenis!

Woensdag vertrokken we dan eindelijk met de zeilboot richting Whitsundays. En wat hadden we geluk met het weer, stralende zon! Na het gewoon worden van de deinende golven (en mits een Touristilleke) was het zalig genieten op het dek van de boot. We hadden een kleine groep en het was dus lekker chill. Onze schipper Steve en decky Aleana zorgden voor de nodige sfeer en het lekkere eten. We bezochten verschillende baaien en uiteraard Whitehaven Beach, hét bekendste strand van de Whitsunday Islands met ultrafijn wit zand, 99% silica. Wat het meeste aantrekt aan de Whitsundays en de Great Barrier Reef is uiteraard de onderwaterwereld. Dus snorkelen geblazen en op zoek naar Nemo!! Helaas zorgde Ului ervoor dat de zichtbaarheid onder water slechts 2 tot 3 meter was in plaats van de gewoonlijke 20m. Pech! We zagen veel vissen en prachtige koralen maar Nemo had zich klaarblijkelijk goed verstopt.

Het zeilen zelf was een superervaring. Het wordt nog specialer als je de actie ziet op de boot om op tijd en op de juiste manier de zeilen uit te trekken. Iedereen in spanning om aan de juiste kant van de boot te gaan zitten die dan helemaal schuin helt en de wind in de zeilen opvangt. De motor wordt dan stilgelegd en op dat moment cruise je geruisloos over de oceaan, wind in de haren en de zon op je kop! Onze schipper was echt ervaren en ging zelfs met de boot als het ware 'surfen' op de grote golven. Zalig!!!

Na 3 dagen op zee, prachtige uitzichten en een honderdtal kilometer zeilen kwamen we veilig en wel de Abel Point Marina van Airlie Beach terug binnengevaren. De Whitsundays is absoluut één van de higlights van de Oost-kust van Australië. Een must als je hier bent!

Vanuit Airlie Beach namen we de volgende dag de bus naar Townsville, onze voorlaatste stop in ons Australisch avontuur. Townsville is het vertrekpunt naar Magnetic Island. Daar hebben we echter voor gepast aangezien we even genoten van de rust, internet zaken regelen, een marktje meepikken en toch even wat Aboriginal cultuur opsnuiven in het cultureel centrum. Townsville is namelijk de stad met de meeste Aboriginal inwoners in Australië. De Aboriginals en de Strait Islanders waren de originele bewoners van Australië totdat James Cook in 1770 voet aan land zette. Ze hadden en hebben nog steeds hun eigen taal, rituelen, dansen, ... Hun cultuur werd in de tijd van de Europese bezetting verdrukt. Ze mochten hun taal en rituelen niet doorgeven aan de volgende generatie en werden daarom zelfs in reservaten opgesloten. Pas in 1967 zijn ze erkend als officiële Australische bevolking en hebben ze alle rechten toegekend gekregen. Echt boeiend om ook wat geschiedenis van Australië te leren!

Vanuit Townsville namen we voor de laatste keer de bus naar Cairns om onze laatste dagen te spenderen.

Cairns is een leuke stad aan de kust die vooral gefocust is op de Great Barrier Reef. Het heeft een tropisch klimaat met geregeld regen, waar wij dus ook getuige van mochten zijn. Dit kon echter de pret niet bederven: we deden een SUPERtrip naar de Great Barrier Reef en ikzelf deed er mijn eerste duik! De Great Barrier Reef is het grootste koraalrif ter wereld en dus ook werelderfgoed. Het is echt waaw, koralen in de meest verschillende kleuren en duizend en één vissen en uiteraard, de bekendste inwoner van het rif, Nemo en zelfs schildpadden! Het was een superervaring!

Na een 4-tal dagen in Cairns vertrekken we voor een citytripje naar Hong Kong!

De voorlaatste stop van ons avontuur. We houden jullie op de hoogte!

Greetz mates

Rik en Dorine