NIeuw-Zeeland - Roadtrip part 3

Na 3 weken op het zuid eiland hebben we een weekje het noord eiland verkend. Op aanraden van verschillende mensen zou 1 week voldoende zijn om het noordelijk eiland aan te doen maar dat is uiteraard nooit genoeg ;-)

We kwamen met de boot aan in Wellington, de meest zuidelijke stad van het noord eiland. De stad wordt ook Windy Welly genoemd en dat hebben we gevoeld, veel wind dus. Op zich is Wellington een grote stad maar er zijn geen speciale bezienswaardigheden dus zetten we onze tocht snel verder richting Tongariro National Park. In dit nationaal park bevinden zich verschillende vulkanen en de bekendste onder hen is Mt Ngauruhoe. Deze naam zegt jullie waarschijnlijk weinig maar dat is de berg die bekend werd als Mount Doom is de filmtrilogie The Lord of The Rings. We hebben helaas geen hike kunnen doen maar met de campervan door dit landschap rijden is al een prachtervaring op zich.

Gezien het hele noordelijk eiland van Nieuw-Zeeland vulkanisch gebied is, vonden we er uiteraard ook de bijhorende hot springs. In Tokaanu had men hiervan gebruik gemaakt en had men de hot springs aangelegd als zwembad. Wij gingen er het aangrenzende park verkennen waar de geothermische activiteit duidelijk te merken was: stomende en zelfs kokende pools, bubbelende modderpoelen,...

En dan Taupo...(zucht)... Taupo ligt in het centrum van het noordeiland. Er is een gezellig dorpscentrum, een heel mooi en vooral groot meer maar Taupo staat vooral bekend als centrum van de skydivewereld. Deze kans konden we dus zeker niet voorbij laten gaan. Nog even aarzelen, twijfelen: doen we het of niet? Als we het doen, dan vanaf 12000ft of 15000ft?, ... 12000ft geeft 45 seconden vrije val, 15000ft geeft een volledige minuut. De beslissing was echter snel genomen, we gaan voor de 15000ft en slechts een uurtje later zaten we al in het zaaltje voor de nodige uitleg. Jumpsuit aan, uitleg over hoe je lichaam te houden bij de val, de laatste 3000ft krijgen we zuurstof en dan.... verstand op nul en genieten!!!! ADRENALINE!!! What a feeling!!! Tegen een snelheid van 200km/uur val je door de wolken, een volledige minuut lang, na de eerste kick geniet je echt van het uitzicht en het zwevende gevoel. Het is echt zalig en eenmaal je beneden bent, wil je zo snel mogelijk terug het vliegtuigje in om een volgende sprong te doen!! Superervaring! Iets om nooit meer te vergeten!

Om dan nog even te bekomen van de adrenaline, maakten we een rustgevende wandeling naar de Huka Falls en gingen we in een natuurlijke hot spring onder een brugje relaxen. Chill...

Na ons skydive avontuur gingen we verder naar het noorden nl Rotorua, smelly city. Rotorua is het centrum van het vulkanisch gebied en dit kan je vooral merken aan de zwavelgeur. Eens je het dorpje binnenrijdt is die geur sterk aanwezig en we kunnen wel besluiten: het is niet aangenaam: precies rotte eieren. De stad is volledig in en rond het vulkanisch gebied gebouwd. De aarde is er heel actief en stoom dat uit de grond ontsnapt is er doodnormaal. Stinkende, stomende, kokende water- en modderpools zijn er alledaags. In Rotorua is er een heel klein dorpje waar er nog een Maori-gemeenschap woont nl. Whakarewarewa Thermal Village. De Maori hebben in het verleden deze omgeving opgezocht om daaruit voordeel te halen. Zo koken ze hun eten in de pools van meer dan 100° en stomen ze hun eten in gaten in de grond waarlangs de stoom ontsnapt. We zagen ook een show met de traditionele dans en zang zoals de Haka. Dit is de krijgersdans om de vijanden te intimideren alvorens ze ten strijde trokken. Ze intimideerden door de tong uit te steken en de grote ogen te trekken. Heel speciaal als je het ziet en eerlijk gezegd, je zou er schrik van krijgen!

Een andere grote trekpleister van Rotorua zijn de 2 geisers die minimum 1 maal per uur een enorme fontein van water tot 40 meter hoog de lucht inspuiten. Nice!

Dan op naar 1 van onze laatste stops in Nieuw-Zeeland nl. hot water beach in de Coromandel regio. Na een maand elke dag rondtrekken genoten we daar van 2 dagen zon, zee, strand en nietsdoen. Hot water beach trekt dagelijks veel toeristen vanaf 2 uren voor tot 2 uren na laagtij. Op een aantal kilometer onder het zand bevindt zich een grote gloeiende steen die het grondwater opwarmt. Dit water komt door kraken in de grond aan de oppervlakte. Dus even een putje graven, het warme water naar boven laten komen en op die manier had je je eigen natuurlijke warmwaterpool. Daar zitten en genieten van het zonnetje, wat wil een mens nog meer! Toch even opletten dat je het juiste plaatsje koos want vlak boven de hot spot was het water er al snel tot 65° en dus niet zo aangenaam om er te chillen ;-))

Onze laatste stop was Auckland waar we de vlucht namen naar Brisbane, Australië. Nieuw-Zeeland in het kort: PRACHTIG! We hebben er van genoten!

Greetz

Rik en Dorine

Nieuw-Zeeland - Roadtrip part 2

The Catlins liggen in het zuiden van het zuid eiland en is bekend, zoals vele plaatsen in Nieuw-
Zeeland, om zijn natuur, regenwoud, ruwe kustlijn en vooral verschillende watervallen.

Onze eerste stop was 'Nugget Point'. Dat is het verste punt van het zuid eiland in de richting van Antarctica. We deden er een korte wandeling naar de vuurtoren langs een paadje over de rug van een rots. Wat een mooi uitzicht! Het water kletst er tegen een enorme snelheid en met heel wat lawaai tegen de rotsen. Je wordt er echt stil van en beseft dat de natuur toch wel machtig is! Ook konden we een hele kolonie zeehonden en zeeleeuwen zien beneden aan de rotskant. Het 'wildlife-spotten' verveelt toch nooit hoor! We zijn zelfs opnieuw een 'viewingspot' gaan opzoeken om de yellow-eyed pinguins nogmaals te kunnen bewonderen. Deze keer zagen we er zeker 8 uit de zee komen. Echt komisch hoe die zich voortbewegen en zelfs over de rotsen springen.

Een volgende stop was Jack's Blowhole. Een klif van 45m diep in het midden van de velden waar de zee, onder de grond door, landinwaarts stroomt. Als de zee er wat hevig is, kletst het water tot heel hoog omhoog. Opnieuw een moment om stil van te worden!

In The Catlins hebben we ook enkele watervallen gezien: purakaunui falls, matai falls, horseshoe falls,... De ene al wat mooier en indrukwekkender dat de andere.

Na The Catlins trokken we richting hét bekendste punt van het zuid eiland van Nieuw-Zeeland nl. Milford Sound. Milford Sound ligt in het ZW, meer bepaald in fjordland. Dit zijn de meest gefotografeerde fjorden in Nieuw-Zeeland en kan je op elke postkaart terugvinden. We kwamen er 's avonds toe en maakten een avondwandeling langs een deel van het meer. Het was er bewolkt en we waren eerlijk gezegd niet zo enthousiast als de meesten die ons over Milford Sound vertelden. Maar de dag nadien was het stralend weer en deden we een boottocht langs de fjorden. Dat was fantastisch: het meer is er ongeveer 400m diep en de fjorden steken er met meer dan 1000m bovenuit. Mitre peak is de bekendste en is 1600m hoog. Er zijn 3 permanente watervallen en bij regenweer zijn er nog bijkomende semi-permanente watervallen die voor extra mystiek zorgen.

Na het Milford avontuur trokken we richting Queenstown, 1 van de steden van Nieuw-Zeeland bekend om de extreme sporten zoals skydiven, bungee springen, ... We gingen een kijkje nemen bij AJ Hacket, de meest bekende en ook het eerste bedrijf dat bungeespringen introduceerde in Nieuw-Zeeland. De setting was prachtig. Ze sprongen van een brug van 45m en er was de keuze om al dan niet met het hoofd in het water terecht te komen. In het helderblauwe water van de Jetover River. Crazy New-Zealanders! Wij keken geamuseerd toe maar hebben hiervoor toch gepast.

Het centrum van Queenstown is best gezellig. Met het goede weer lagen de mensen op het grasplein, te genieten van de zon en van een plaatselijke bandje die zorgde voor wat entertainment! Genieten!

Na 1 dag ruilden we de stadssfeer weer in voor natuur en trokken we naar Fox Glacier. 1 van de twee bekendste gletsjers op Nieuw-Zeeland. De andere is Frans Josef Glacier. We besloten om een begeleide tocht naar en op de gletsjer te ondernemen. Na een steile klim in het regenwoud, kwamen we op de gletsjer terecht. Maar niet zomaar: we moesten spikes ('crampons') onder de schoenen binden en kregen een stick als extra houvast om geen slippertjes te maken op het ijs. Het pakijs is 100m hoog en begon 13km hogerop. Dat is nogal wat! Ook hier prachtige uitzichten op de vallei. Momenteel is de Fox gletsjer aan het smelten maar dat betekent niet dat dit binnen enkele jaren nog steeds zo is. Door het smelten van het ijs hebben de wanden van de vallei geen 'houvast' meer en komen er geregeld rotsblokken naar beneden met de grootte van een wagen! We moesten toch even opletten als we in de gletsjervallei wandelden.

De laatste stop op het zuid eiland was Marlborough Sounds, bekend om de Sauvignon Blanc wijnen! En daar hebben we ten volle van genoten. We gingen er op wijnproeftoer en gingen op bezoek bij verschillende wijnhuizen: GroveMill, Bauldevines en N°1. Deze laatste was de enige champagne in de streek. Ze gebruikten Franse apparatuur en dezelfde technieken als in de champagnestreek. En eerlijk gezegd, het smaakte heerlijk! Uiteindelijk kozen wij voor een fles
Chardonnay van Bauldevines en dronken we deze, bij een heerlijke zelfgemaakte pasta, om te toosten op het einde van ons avontuur op het zuid eiland.

De volgende dag namen we de ferry vanuit Picton naar Wellington om daar nog een weekje het noord eiland te verkennen.

Sweet as...

Rik en Dorine

Nieuw - Zeeland - Roadtrip part 1

Op 7 februari vlogen we van Sydney naar Christchurch voor de start van ons Nieuw-Zeelands avontuur. Nieuw-Zeeland was lang een Britse kolonie maar heeft zijn naam te danken aan de Nederlandse ontdekkingsreiziger Abel Tasman die net geen voet aan land zette door een vijandige ontmoeting met de originele bevolking nl. de Maori's.

In Christchurch begon ons avontuur. We hadden het idee om Nieuw-Zeeland met de campervan te verkennen, fantastisch! Helaas hadden wij niet als enigen dat idee. Op elke website, in elk kantoor waren de betaalbare campervans allemaal verhuurd. Dan maar enkele dagen Christchurch verkennen. De stad is niet zo groot en dus wel gezellig. Er was 1 centraal plein waar de plaatselijke bevolking schaakte en waar uiteraard de kerk stond en enkele gedenktekens. We maakten een korte wandeling langs de winkelstraatjes en langs de 'Avon', de rivier die door Christchurch stroomt. Deze kan je afvaren in een kayak of je kan je laten vervoeren in een gondel zoals in Venetië. En ook de oude treinstelletjes die nog steeds gebruikt worden in het stadscentrum zorgen voor een gezellige noot.

Uiteindelijk heeft het visitorcenter in Christchurch, na 2 dagen, voor ons de laatste beschikbare campervan in Nieuw-Zeeland op de kop kunnen tikken en kon onze roadtrip toch beginnen. Met de 'ExploreMore' gingen we op weg.

Onze eerste bestemming was Akaroa: een havendorpje op de Banks Peninsula. Vanop de Hilltop had je een heel mooi uitzicht op de zee, de verschillende baaien, heuvels en bergen rondom. Eens opweg besef je pas de schoonheid van de natuur in Nieuw-Zeeland. Het dorpje zelf was heel klein en volgens ons een kruising tussen een Frans en een Zeeuws-Vlaams dorpje. De straatnamen waren er in het Frans gezien er contacten geweest zijn in het verleden met een Franse ontdekkingsreiziger.

We vervolgden onze weg naar Lake Tekapo. Lake Tekapo was onze 2e stop: het water van het meer is turquiose, echt speciaal. Het is zo fel van kleur door het sediment van de witte stenen in het water. Als daar dan de zon op schijnt heb je het effect dat we konden waarnemen: prachtig! Daar deden we ook onze eerste wandeling naar de top van Mount John. Op de top van die berg hadden de Nieuw-Zeelanders ook een astronomy observatory station met verschillende telescopen aangezien de lucht daar heel zuiver is. (flashback Hawaii ;-)) We genoten er nog van een lunch aan het meer alvorens we verder reden naar Aoraki/ Mount Cook National Park.

Er zijn enorm veel nationale parken in Nieuw-Zeeland waarvan dit er één is. Er zijn ook heel wat ski-gebieden die voor de alpine 'look' zorgen van de dorpjes. In Aoraki was er een public shelter waar we eindelijk eens konden genieten van een douche. Met de campervan heb je heel wat vrijheid en geraak je waar je maar wilt maar een douche wanneer je wilt is veel moeilijker. De douche was ijskoud!! Volgens ons was het zelfs gletsjerwater van de nabije gletsjer die door de leidingen stroomde! Maar met de nodige middelen konden we water opwarmen en zelfs de batterij van onze camera opladen. Dat is zeker nodig in een land als Nieuw-Zeeland. In Aoraki/Mount Cook hebben we een super wandeling gedaan. De bedoeling was een uurtje te gaan wandelen maar het draaide al snel uit op 4 uren. We gingen naar Hooker Valley en passeerde velden, liepen over 2 hangbruggen (met veel wind), zagen het grijze gletsjermeer van de Tasman gletsjer, ... Eens daar voorbij was het Mount Cook die met zijn 3754m hoogte het zicht opeiste. Wat een indrukwekkende wandeling!

Maar we moeten verder, Nieuw-Zeeland heeft nog zoveel te bieden. We reden richting Moeraki: bekend voor de enorme 'boulders' op het strand: rotsen die door erosie als reuzegrote knikkers op het strand verspreid liggen.

Maar uiteraard hadden wij graag wat wildlife gezien en dus reden we verder naar Otago Peninsula: hét wildlife paradijs in Nieuw-Zeeland.

We gingen er 'yellow-eyed' pinguins spotten, de meest bedreigde pinguinsoort ter wereld waar er maar een 2000-tal van overblijven. Ook zagen we regelmatig zeeleeuwen en zeehonden die gewoon op het strand liggen te slapen of aan het opvallen zijn op een rots wat verderaf. Enkele stranden op het Peninsula Otago zijn: Sandlfy Beach, Allans Beach, Pilots Beach, ...

Bij onze aankomst op Pilots Beach waren er heel wat mensen met camera druk in de weer. De oorzaak daarvan waren de albatrossen die er rondvlogen. De albatros is de grootste zeevogel met een spanwijdte van 3m. 'S avonds gingen we dan de blauwe pinguins opwachten, één van de kleinste pinguins die er bestaan. Die komen na een dag vissen in zee terug aan land om de jongeren te voederen. Net voor zonsondergang komen ze in groepjes uit de zee, verzamelen ze en keren ze in groepjes naar hun nesten op het land terug. Van enkele vrijwilligers kregen we de nodige eco-uitleg over de dieren. We moesten stokstijf blijven staan en een groepje van 3 pinguins passeerde op nog geen meter tussen de voeten van Rik en mij. Nice!

Als afscheid van het Peninsula Otago deden we de laatste dag nog een strandwandeling op Allans Beach. Daar kwamen we alweer een slapende zeehond tegen op het strand maar ook een baby pinguin die uit zijn nestje gevallen was! Het had nog donsveertjes op de rug! Maar we besloten ons niet te mengen in de natuur en gewoon even te kijken.

Na ons wildlife-avontuur trokken we richting Dunedin, een grotere stad enkele kilometers verderop om even te genieten van stadsleven. We liepen er door de winkelstraten en gingen zwemmen in het publieke zwembad (eerder voor de douche dan voor het zwemmen). Op die manier konden we er opnieuw tegen om met de campervan verder richting natuur te trekken nl. The Catlins.

Sweet as...

Rik en Dorine

Australië - Sydney

Na Oahu namen we opnieuw afscheid van de mama en Jacq en vertrokken we 'down under' met Sydney als bestemming. We vlogen 10 uren en kwamen 21 uren verder uit. Echt bizar, we vlogen over de daggrens en verloren zo 1 volledige dag. Even in de toekomst gevlogen.

Na een weekje Sydney kunnen we wel besluiten dat het een hele nette, hippe en jonge stad is met een hele West-Europese levensstandaard. Op bijna elke hoek van de straat was er wel een hip café of loungebar waar opgeklede zakenlui hun glaasje na het werk gingen drinken. Het deed ons enorm veel aan thuis denken!

Onze verkenning startte in Darling Harbour, één van de havens in Sydney met restaurantjes, bars, shoppingmalls, ... Daar staat ook het grootste IMAX-scherm ter wereld waar we de film Avator in 3D hebben gezien. Super! Echt de moeite!

In Sydney zijn goede wandelschoenen een must. Je kan er dagenlang rondwandelen van de ene buurt in de andere. Van Darling Harbour kwamen we terecht in 'The Rocks' waar we de wekelijkse avondmarkt meepikten. Net zoals de Gentse Feesten: in de zon, iets eten van een kraampje en genieten van een concertje in openlucht.

En uiteraard is er ook Sydney Harbour met de alombekende Opera House, wereldbefaamd door zijn architectuur en prachtige vormgeving. Op de achtergrond zie je dan de Harbour Bridge die zorgt voor een 'stunning view'.

De botanische tuinen zorgen voor de groene long van de megastad. Het is er echt genieten van de rust in al die drukte rondom. Daar werden we verrast door de enorme hoeveelheid grote vleermuizen en mooie witte papegaaien (die met die gele kuif).

Er is altijd wel iets te beleven: mensen zijn er enorm sportief dus een rondje lopen is altijd een optie. Op verschillende plaatsen is er een openluchtcinema en vooral veel bars en een supersfeer.

Ook hebben we even het bekendste strand van Sydney opgezocht nl. Bondi Beach. Bij ons bekend van de 'lifeguard' programma's op TV. Heel speciaal is het niet maar er waren inderdaad opnames aan de gang. Net zoals op Miami Beach zie je de mensen er vooral sporten en showen.

De laatste dag namen we een stapje terug uit de drukte en namen we de trein richting The Blue Mountains. Fantastische rotsformaties, wandelingen, ... Dat hadden we althans gehoord want na 2 uur op de trein en een flinke wandeling zagen we helemaal niets: mist en regen!!!! Helaas!

Hoewel we gedurende onze week in Sydney geregeld onze regenjas moesten bovenhalen, was het zeker genieten. Een feestje in Sydney met vrienden en familie zouden we top vinden. Maar breng dan een dikke portefeuille mee want de prijzen zijn er enorm (4 dollar voor een klein flesje water van een halve liter, 7 dollar voor een pintje en 9 dollar voor een glas wijn!).

Nu gaan we een maand 1 worden met de natuur in Nieuw-Zeeland.

Greetz mate!

Rik en Dorine

Hawaii - Oahu

Helaas hebben we slechts 9 dagen op The Big Island kunnen spenderen. Hadden we het geweten, we hadden de terugvlucht naar Oahu later gepland.

Maar op 21 januari vertrok de 'interisland' vlucht van Hilo terug naar Honolulu.

Na veel wikken en wegen hebben we uiteindelijk besloten om gedurende 3 nachten te verblijven in Waikiki en, na het kampeeravontuur, te genieten van electriciteit, warme douches en lekker nietsdoen tussen de toeristen.

Op 24 januari namen we de bus naar de North Shore om daar verenigd te worden met de mama en Jacq. We arriveerden reeds in de voormiddag in het huisje en zorgden voor een flesje champagne, de nodige boodschappen en een zelfgemaakte lei (dé bloemenkrans van Hawaii) (of toch een goede poging tot wegens gebrek aan voldoende bloemen). En dan afwachten. Volgens onze berekeningen gingen ze aankomen rond middernacht. Maar neen, helaas had de vlucht vertraging. We verwachtten hen dan rond 2u. Het werd al snel 3u, dan 4u tot plotseling een politiewagen voor de deur stopte. Dat kon geen goed nieuws zijn... Maar oef, hij reed verder. Na een kwartier diezelfde politiewagen voor de deur, we waren toch wel even in paniek, maar de politiewagen werd al snel gevolgd door... je mag 3 keer raden, jawel, Jacq en mama! Na dus urenlang aftellen was het een heel leuk weerzien met vele knuffels en kussen!

Een week hebben we met ons 4 Oahu verkend en het was zeker en vast de moeite. Met Jacq als privé-chauffeur kwamen we veilig op de gewenste plaatsen op het eiland.

We bezochten de azuurblauwe kusten van Kailu en Lanikai. Het water was er bijna fluorescerend. Zo'n kleur hadden we nog nooit gezien. Chillen op het strand, genieten van de zon en van het gezelschap, zalig!

De North Shore staat bekend, in de winter, voor de torenhoge golven en de allergrootste surfwedstrijd ter wereld: Triple Crown of surfing op de Banzai Pipeline. Deze wordt in december gehouden maar we hebben toch enkele enorm goede surfers aan het werk kunnen zien op de grootste 'rollers' ter wereld. Pupukea Beach, Waimea Beach, Sandy Beach, Haleiwa,... zijn slechts enkele van de vele en bekendste surfspots aan de North Shore.

Waimea Bay is dan weer, in tegenstelling tot de ruwe golven, de rust aan de North Shore. Een mooie vallei met waterval en enorm veel internationale bloemen. Had het water van de waterval niet zo koud geweest, hadden we ons aan een duikje gewaagd maar we hebben toch gepast.

Ook op Oahu kwam het snorkelen aan bod: Hanauma Bay, een vroegere krater van een vulkaan die tot baai is geëroseerd is hét snorkelparadijs op Oahu. Na een introductiefilmpje over de geschiedenis en de soorten vissen in de baai gingen we op verkenning. Even dacht ik dat de mama niet meer ging terugkomen, die bleef maar snorkelen maar het was dan ook prachtig onder water.

En wat we uiteraard niet konden missen was een whale watching tour. Een korte boottrip van 2 uren bracht ons naar de plaats waar de meeste walvissen op Oahu worden gespot. We zagen een dolfijntje voorbij springen met een enorme walvis in zijn kielzog. We zagen moeder en baby walvis rustig voorbijzwemmen en op enkele meters een megawalvis uit het water springen! Amai! Je moest snel zijn maar dit hadden we nog nooit gezien! Waaw!

Om ook een beetje geschiedenis op te snuiven gingen we naar de site van Pearl Harbour waar de aanvallen van Japan op Hawaii zijn gebeurd in 1941. Dat betekende voor Amerika het begin van de wereldoorlog. De USS Arizona, het battleship, ligt daar gezonken en op dit schip werd een gedenkplaats opgericht die we dan ook met de boot hebben bezocht. Nog elke dag komt er bijna 6 tot 7 liter olie uit het gezonken schip! En dan te bedenken dat dit al tientallen jaren geleden is. Bovendien zijn er nog 22 overlevenden en als er oud-strijders van de USS Arizona vandaag sterven wordt hun urne met as door duikers in een scheur in de wand van het gezonken schip geplaatst.

En uiteraard kon een dagje wandelen op de dijk en in de shoppingmalls van Waikiki niet ontbreken.

's Avonds genoten we van het lekkere eten dat met liefde werd klaargemaakt door de mama, wat werden we verwend! En de jacuzzi aan het strand was toch ook wel even genieten!

Helaas is een week zo snel voorbij en moesten we alweer afscheid nemen. We hebben genoten van elke minuut in Hawaii en uiteraard van het heel aangename gezelschap en de goede zorgen van Jacq en de mama! Langs deze weg nogmaals superbedankt voor alles, we hebben er echt van genoten!

Hang Loose

Rik en Dorine

Hawaii - The Big Island

Hawaii, The Big Island, is het grootste eiland van de 7 in oppervlakte maar helemaal niet wat aantal inwoners betreft. Aangezien Hawaii zeer duur is en er nauwelijks publieke bussen rijden op The Big Island besloten we te reizen met een huurwagen en de tent, wat een avontuur! Je wordt er meer dan ooit geconfronteerd met de oerelementen van de natuur: vuur, lucht, water en aarde.

Het eiland is, zoals alle andere Hawaiiaanse eilanden, onstaan uit 5 vulkanen. 1 van die vulkanen nl Kilauea is tot op vandaag een van de meest actieve ter wereld en is een hotspot die de magma en lava naar de oppervlakte brengt. De lava loopt tot in de zee en zorgt er zo voor dat de oppervlakte van het eiland nog steeds groeit.

Nadat we onze huurwagen afhaalden op de luchthaven zetten we koers richting Hilo, waar we onze kampeervergunning verkregen. The Big Island is een ideaal eiland om te kamperen. Er zijn verschillende goede campings met security. We verbleven 3 dagen in Mahukona Beach Park, 3dagen in Spencer Beach Park, 1dag in Ho'okena en 2dagen in Isaac Hale.

In Mahukona Beach Park konden we vanuit onze tent de Humpback walvissen zien zwemmen die in Hawaii van december tot maart komen overwinteren. Het is adembenemend om een dier van meer dan 10m aan de oppervlakte enkele malen te zien ademhalen met een fontein van 15m hoog en dan zijn staart laat zien en zo voor 20min terug onder water te verdwijnen. Er zijn verschillende 'manieren' waarop je de walvissen uit het water kan zien springen: met zijn hele lichaam, enkel zijn hoofd, de rug, ...Wij zagen vooral de staart en enkele keren de vinnen. Daar zwaaien ze mee om walvissen van het andere geslacht aan te trekken.

Als vele mensen Hawaii horen, denken ze spontaan aan paradijselijke witte stranden met azuurblauw water. En correct! Op The Big Island is dit zeker het geval! Langs de W-kust (de Kona-side zoals men op het eiland zegt) is het steeds goed weer en zijn er 1001 prachtige strandjes: Hapuna Beach, Manini Owali, Kukio Beach,... Stuk voor stuk juweeltjes!

Uiteraard is er op The Big Island meer te doen dan de strandjes:

Mauna Kea, de hoogste vulkanische berg van Hawaii is met zijn 4300m hoogte volgens astronomen de beste plaats op aarde om de sterren te observeren. Aangezien je op deze hoogte boven de wolken zit, is de lucht er zeer droog. Bovendien is er geen lichtvervuiling door de ligging van Hawaii in de stille oceaan en kan je de sterrenhemel er dus zeer goed zien. Elke avond is er aan het Onizuka Visitor Center een stargazing programma waar vele mensen samenkomen om de sterrenhemel te bewonderen door verschillende telescopen: de maan, Mars, Jupiter met zijn 4 manen, het hele melkweg stelsel en zelfs de Andromeda galaxy, hebben, na de uitleg van de specialisten, voor ons geen geheimen meer ;-)

De 2 elementen lucht en water kwamen dus al aan bod.

Het 3e element nl. aarde is fantastisch waar te nemen in Waipi'O Valley. De mooiste vallei op The Big Island. Het is mogelijk om helemaal naar beneden te stappen maar de klim terug naar boven aan 25% zagen we toch niet zo goed zitten. We hebben van het uitzicht genoten van op de top. Even stilstaan bij moeder natuur.

En dan even terug naar het element water:

Kealakekekua Bay is een van de topplaatsen op The Big Island om te snorkelenmet zijn helder zicht (tot 30m ver) en prachtige tropische vissen, zeer mooi. Je kan deze baai enkel bereiken met een kayak of per boot of na een steile hike van 1u30min. Aangezien een bootje huren maar liefst 60dollar koste, was onze keuze snel gemaakt... we zijn immers backpackers!

Er zijn zoveel dingen te doen op The Big Island:

• Polynesische cultuur bezichtigen in het nationaal park, heilige grond en een schitterende Polynesische tempel met de typische tikis. Tikis zijn Polynesische goden die aanbeden werden door de bevolking. Zoals bijvoorbeeld de bevelhebber Kamehameha die de god Ku moest vereren om alle Hawaiiaanse eilanden te verenigen. En dit is gelukt, in 1810 werd hij de eerste koning van alle eilanden.

• Lunchen tussen de schildpadden op Kukio Beach waar ze overdag komen uitrusten en opwarmen in de zon.

• De tide pools van Kapoho, onstaan in de lava-grond, verkennen.

• En uiteraard relaxen in de natuurlijke warmwaterbron van Puna (maar liefst 36°).

Om af te sluiten is er nog 1 oerelement nl. vuur. Dat zijn we gaan opzoeken in het Volcanoes National Park. Je kon met de auto tot aan de krater rijden en zo de giftige dampen en de gloed van het lavameer zien. Onderweg kwamen we scheuren in de aardkorst tegen van waaruit waterdampen omhoog stegen en zagen we versteende lava en kraters van vroeger. We maakten een korte wandeling door de Thurston lava tube, een ondergrondse gang gevormd door een lavastroom, zeer indrukwekkend! Aangezien de toegang tot het nationaal park 7 dagen geldig en 24 op 24 toegankelijk was, hebben we ook 's nachts de vulkaan bezocht. Na de zon te zien ondergaan krijg je een nog duidelijker zicht op de krater van de vulkaan en de gloed van het lavameer.

Na 9gevulde dagen en 1400km rijden rond het eiland, verlieten we The Big Island, zwaar onder de indruk van al dat moois. Het was werkelijke een prachtige ervaring!

Hang Loose

Rik en Dorine

USA - New York

We zitten momenteel in het vliegtuig richting Hawaii, de thuisbasis van Jack Johnson en Barack Obama, en hebben even de tijd om terug te blikken op 5 dagen New York.

' The city that never sleeps' is alles wat erover wordt beweerd... haar bruisende energie neemt je mee en laat je niet meer los! Gewoon rondlopen in de stad is al een belevenis op zich, alles is zo herkenbaar, je waant je net in een film.

New York bestaat uit 5 districten: Manhattan, Staten Island, Brooklyn, Queens en the Bronx.

Wij hebben ons vooral toegelegd op het centrum van de Big Apple nl. Manhattan :

Times Square met zijn billboards, duizenden lichtjes, broadway shows,... is net Las Vegas. De lichtgevende bol op de skyscraper in het midden van het plein rustte mooi op het cijfer 2010!

In tegenstelling tot het drukke Times Square, is Central Park, met zijn bossen, eekhoorntjes, grasvelden en meer een oase van rust (deze tijd van het jaar dan toch). De eekhoorntjes zijn daar precies aan mensen gewend en komen zo uit je hand eten.

Vanop de Empire State Building heb je een fantastisch zicht op de stad, vooral 's avonds is het uitzicht bijzonder mooi! Het kleinere Chrysler-gebouw is fel verlicht en dus goed waar te nemen vanop de 86e verdieping.

En uiteraard, hét symbool van New York is zonder twijfel de Statue of Liberty. Met de Staten Island Ferry vaar je tot heel dicht bij het standbeeld. Toch wel indrukwekkend. Bij de terugvaart met de ferry is de Skyline van Manhattan te bewonderen! Het is duidelijk merkbaar hoe het verdwijnen van de Twin Towers een blijvend litteken heeft achtergelaten, zowel bij de bevolking als in de skyline.

Natuurlijk zijn we ook naar Ground Zero geweest! Eigenlijk is er weinig te zien, enkel een hele grote bouwwerf, een herdenkingsplaat en een ruimte waar de mensen terecht kunnen om te rouwen. De sereniteit is er duidelijk voelbaar, moet verschrikkelijk geweest zijn! Zeer indrukwekkend zijn de plannen voor het nieuwe World Trade Center. Met zijn 4 torens, transportation hub en 2 watervallen als herdenkingsplaats (ooit de fundamenten van de Twin Towers), zal New York op 11september2011 de wereld opnieuw kunnen verbazen!

Chinatown en little Italy moet je wel gedaan hebben maar vonden we eigenlijk niet echt de moeite. Het deed ons wel een beetje terugdenken aan onze Maleisië-reis: gebraden eend in de etalage en overal Chinese lichtreclame en prullen.

De Brooklyn Bridge daarentegen is wel uitzonderlijk, je kan namelijk te voet over de brug stappen. Vanop de brug heb je een supermooi zicht op Manhattan en de andere bruggen, waaw...!

Er is zoveel te zien in New York: ook Rockefeller Center, Grand Central Terminal, St. Patrick's Cathedral en Wall Street moet je gezien hebben. Fifth Avenue is de plaats bij uitstek waar de kredietkaart wordt gebruikt en misbruikt.

En om toch wat 'serieuzer' over te komen, hebben we tenslotte 'The Museum of Modern Art' en 'The Guggenheim Museum' bezocht om onze kunst en cultuur een beetje bij te schaven... was nodig :-)! We hadden geluk aangezien de vrijdagavond in het MoMA en de zaterdagavond in het Guggenheim 'free entrance' is, normaal gezien betaal je 20 dollar ingang (je moet wel een wachtrij trotseren van 3 straten in de vrieskou). Maar alles ging vlot en na een half uurtje aanschuiven, weliswaar met een bevroren neus en vingers, waren we binnen. Exposities van Tim Burton en Kandinsky, kunstwerken van Picasso, Van Gogh, Roy Lichtenstein, Andy Warhol,... Als dat geen cultuurboost is!

Na 5 ijskoude maar gevulde dagen nemen we afscheid van de bruisende stad New York, we hebben ervan genoten en komen graag nog eens terug met zomerweer en uiteraard met evenveel enthousiasme!

Tot binnenkort,

Dorine en Rik.

Costa Rica - Tamarindo

Hey you all,

Zoals echte backpackers het betaamt, keken we naar het publiek transport om vanuit Santa Teresa naar Tamarindo te trekken. In Tamarindo vieren we namelijk Kerstavond met vrienden uit België.

Helaas is het publiek transport op het Península de Nicoya niet zo optimaal: de reis zou 11uren duren en dan was er een dag verloren in Santa Teresa. Daarom kozen we voor een, weliswaar veel duurdere, shuttlebus naar Tamarindo. Wat een gemak: pick-up aan het hostel en afgezet aan het hostel...Waarom backpacken we nu weer??

Op 24 december kwamen we dus rond de middag aan en hadden we de taak op ons genomen om een goed restaurantje te vinden voor het Kerstmaal. Het is La Vita Bella geworden, op het 4e verdiep van een appartementsgebouw, waar je een mooi uitzicht had op Tamarindo en het strand. Kreeft, scampi, steak, witte en rode wijn... het was heerlijk en voor ons ook al even geleden dat we zo lekker gegeten hadden. Maar we hebben vooral genoten van het gezelschap. Geert, Gerda en Julie, nogmaals bedankt! Het was een super avond.

Tamarindo is de meest toeristische plaats in Costa Rica en na 2 maanden onderweg en alles te moeten regelen is het wel eens leuk dat al de mogelijkheden binnen handbereik liggen. Uiteraard was verblijfplaats, huren van een surfplank, eten en drinken er duurder maar daar hebben we oplossingen voor gevonden: goedkoop hostel (lees stoffig, het hostel lag aan een grindweg waar ademen moeilijk was door het stof ;-)), ontbijt en middageten zelf klaarmaken, pintjes kopen in de supermarkt en op het strand gaan drinken, ... We genoten van een week zon, zee, strand zonder al te veel inspanningen: relax, surfen, af en toe een goede cocktail en meer en meer Amerikaanse standaarden: sushi, tours, shuttles, sportbars, ... Als voorbereiding voor New York kan dit al tellen. Het surfen is daar vooral gericht op beginners. Het water ligt er vol met surf-leerlingen en het lijkt eerder op een attractie van 'water-botsauto's'.

De georganiseerde tour die we er gedaan hebben was een nachttour om de reuzeschildpadden op het strand te zien toekomen om hun eitjes te leggen. De eerste zagen we net vertrekken: een green pacific turtle, de tweede green pacific turtle had geen zin om haar eitjes te leggen, het zand was er te droog. Toen de gids en enkele Amerikaanse toeristen aanstalten maakten om te vertrekken, waren Rik en ikzelf eigenlijk de enigen met bezwaar. Op slechts 1 meter was er een leatherback turtle op het strand gekomen! De leatherback turtle is de grootste schildpad ter wereld: het beestje was 1,70 meter en woog tussen de 400 en 500 kilo. We zijn getuige geweest toen ze haar eieren legde en mochten deze zelfs aanraken. Dat was echt een unieke ervaring!

En dan dé ervaring: de overgang van 2009 naar 2010. Honderden mensen verzamelden op het strand rond verschillende kampvuren en tenten van locals met muziek. Iedereen stond er met een drankje in de hand af te wachten. En dan... de aftelling... deze gebeurde uiteraard in het Spaans, wat op zich al speciaal was. Om 00u barstte het feest los en enorm veel vuurwerk vloog ongecontroleerd als losgeslagen vuurpijlen de lucht in. Een mega-spektakel! Dansende mensen rond het kampvuur, zingen, over het vuur springen, ... Helaas geen champagne maar die Imperial smaakte ons ook best ;-) Nadien hebben we een kroegentocht gedaan: we gingen af op de goede muziek en hebben uiteindelijk de, naar onze mening, 3 beste bars van Tamarindo gedaan.

1 januari en de daaropvolgende dagen waren opnieuw gewone relaxte stranddagen: zonnen, surfen, lezen, ... Ook hebben we nog enkele keren afgesproken met Julie. Zij loopt voor 3 maanden school in Costa Rica en haar avontuur is hier net gestart! Super!

Op 3 januari vertrokken we richting San Jose, final stop. We hebben nog even van de gelegenheid gebruikt gemaakt om Doka Estate te bezoeken: 1 van de bekendste koffieplantages in de Central Valley van Costa Rica. Het is interessant te zien welk proces er voorafgaat aan ons dagelijks kopje koffie. Een weetje: bewaar je koffie in de ijskast, deze blijft dan veel langer vers ;-)

4 januari begon héél vroeg in de ochtend: 4u30 taxi op naar de luchthaven Santa Maria San Jose. De sjaal, muts en handschoenen in de aanslag om de vrieskou in New York te trotseren.

Ook hier nemen we met spijt in het hart afscheid van Centraal-Amerika. Costa Rica was great!